ورد سحری
1. لینک مطلب در سایت عالم ربانی آیت الله بهجت
مى شود که حافظ قرآن باید هر روز هر قدر توانست تکرار کند نه خیلى زیاد؛
زیرا «یَلْزَمُ مِنْ وُجُودِهِ عَدَمُهُ»؛ (لازمه ى این کار عدم آن [از
یاد رفتن قرآن] است.) مثلاً روزى از یک جزء بیشتر نشود و شاید کمتر از آن
هم مفید نباشد. حاصل این که: «ما مِنْ شَىْ ءٍ إِلاّ وَ لَهُ حَدٌّ
یَنْتَهى إِلَیْهِ.»(2) هر چیزى حدّ و اندازه اى دارد که [وقتى به آن جا
رسید] پایان مى پذیرد [و دیگر مطلوب نیست]، به جز یاد خدا که حدّ و اندازه
اى براى آن نیست.
میزان الحکمة، ج 3، ص 2523؛ مستدرک حاکم، ج 1، ص 553؛ مجمع الزوائد، ج 7،
ص 169؛ المعجم الکبیر طبرانى، ج 10، ص 137 و 189؛ کنزالعمّال، ج 1، ص 617؛
مجمع البیان، ج 1، ص 36.
2. اصول کافى، ج 2، ص 498؛ وسائل الشیعة، ج 7، ص 154؛ عدّة الداعى، ص 248.
