دیروز صحبتی شنیدم که قبلا هم شنیده بودم؛ اما یادآوری مهمی بود برایم.( نقل به مضمون حدیث هست)

حفظ قرآن مستحب است و فراموش کردنش حرام!
خوب که فکر کنیم حرف درستی هست. کسی که قرآن را حفظ می‏کند می‏خواهد امانتدار کلام الهی باشد. امانتدار شدن خوب است؛ اما وقتی امانت را به سینه‏اش سپردند نباید در نگهداری‏اش کوتاهی کند. بل هو آیات بینات فی صدور الذین اوتو العلم

از امروز تصمیم گرفتم دوباره مرور کنم . صد بار اگر توبه شکستی بازآ. از جزء 21 شروع کردیم. از صبح در ساعات بی مصرفم با نرم افزار قرآن برای موبایل داشتم می خوندم؛ وقتی که منتظر بودیم استاد به کلاس تشریف بیاورند و بچه ها در سر و کله هم می‏زدند.
اول جزء بیست و یک، اواخر سوره عنکبوت است. آنجا که می‏فرماید: کل نفس ذائقه الموت
وقتی صفحه‏ای از قرآن را مسلط باشم دلم می‏خواهد که همه جا از آیات زیبای آن بخوانم و بنویسم حتی در وبلاگ.از درون شدیدا شاد و راضی می‏شم و با خودم میگم یادم باشه هر وقت خیلی ناراحت بودم چند آیه‏ای هم شده قرآن مرور کنم؛ اما و ما انسانیه الا الشیطان ان اذکره  . دلم می‏خواهد دوصفحه ای که امروز مرور کردم را بنویسم.

بسم الله الرحمن الرحیم
و لا تجادلوا اهل الکتاب الا باالتی هی احسن الا الذین ظلموا منهم و قولوا امنا بالذی انزل الینا و انزل الیکم و الهنا و الهکم واحد و نحن له مسلمون.  و کذالک انزلنا الیک الکتاب...
ادامه مطلب در قرآن خانه‏ی شما !

 

نوشته شده در دوشنبه 87/2/30ساعت 12:15 صبح توسط سحر| نظرات ( ) |